Van die dagen15.12.2014

Het gaat niet zo goed de laatste tijd. Of eigenlijk gaat het juist beter de laatste tijd en heb ik het zoveel fijner nu sinds ik terug ben in Oslo dan ervoor, maar dat zijn alleen de secondes dat ik vrij ben. Mijn werk is namelijk langzaam killing me en ik geef het eindelijk toe. Het is kut, het is tijdverspilling. En ook, zoals de 25+'ers onder jullie met diploma van een studie "die wel leuk was maar eigenlijk niet nuttig" vast begrijpen: het is een baan. Het is geld. Het is overleven.

Maar moet ik zo overleven dan, wachtend op klanten terwijl ik naar buiten staar en de hele wereld aan me voorbij zie gaan? Ik heb een bachelor Scandinavistiek / linguïstiek die ik afsloot met een 8,5 voor mijn scriptie en 9 voor mijn mondeling Noors. Ik publiceerde in een tijdschrift voor ik überhaupt aan mijn master journalistiek begon en ook die rondde ik succesvol af, met o.a. een 10 (oké, een 19 in Vlaamse termen) voor mijn stage. - Een half jaar nadat ik die scriptie inleverde verkoop ik yoghurtijs. Of eigenlijk lees ik vooral boeken of tijdschriften waarin ik graag mijn eigen woorden zou zien staan. Soms schrijf ik brieven of halve columns, maar meestal voel ik me zo mislukt dat ik naar buiten staar en me nog stommer voel.

De boeken die ik lees (voor wie Noors kan, allemaal aanraders: Heidi Furre - 'Parissyndromet', Linn Strømsborg - 'Furuset', Cecilie Aurstad - 'Bare Ukedager', Ola Innset - 'Lisboa') zijn geschreven door mensen die niet (veel) ouder zijn dan ik en mijn oud-klasgenoten werken plots echt als freelance journalist (die daadwerkelijk opdrachten krijgt) of journalist met contract zelfs, in uitgeverijen, als leraar op echte scholen, als beëdigd vertaler, bij de meest hilarische nieuwswebsite/app (waar ik wel een ereplekje kreeg, zo lief) en ga zo maar door. Soms zelfs zonder die kutscriptie geschreven te hebben, zonder al hun opdrachten vóór (of in elk geval óp) de deadline ingeleverd te hebben en (heel) soms zelfs nog altijd vol spel- en grammaticafouten.

HOE DAN? WAAROM DAN?*

Ik wil (ook) schrijven, ik wil kinderboeken vertalen, ik wil naar Spitsbergen en daar de allercoolste (ha) reportage over maken, ik wil mijn Seoul-verhalen publiceren, ik wil een boek schrijven, ik wil Nederlands geven en Noors geven, ik wil fotograferen, ik wil tekenen, ik wil films ondertitelen, ik wil onderzoeken waarom dialecten in Noorwegen wel werken en in Nederland niet, ik wil de allertofste Oslo-reisgids schrijven en een (Noorstalige) Nederland-gids. Ik wil nog wel meer, maar niks liever dan geld verdienen met iets waarvan ik écht geniet. Froyo is lekker hoor, maar hallo.


* Sorry, dat is mijn "ik wil ooooooook"-jaloerse ik, over het algemeen ben ik heel trots en blij enzo, op alles en iedereen. En ik weet dat mensen het menen als ze schrijven dat mijn columns de allerleukste zijn en dat ik mijn reisdagboeken uit zou moeten geven ("omdat er nergens leukere tips te vinden zijn"), maar hoe dan? Waar dan? Geef me een baan / heel toffe freelance-opdracht dan?