Op z'n pootjes13.2.2015

Het is zaterdagavond en ik ben op het verjaardagsfeestje van een vriendin die ik eigenlijk geen vriendin meer noemde, want zo'n benaming verdien je niet als je maar één keer tijd hebt voor iemand in de acht maanden die je nu bij elkaar in de stad woont en bovendien nooit antwoordt op smsjes of Facebook-berichten, vind ik. Ik heb veel getwijfeld, maar ging toch. Er is gruwelijk lekkere pindakaas-chocoladetaart, er zijn gezellige mensen en er is natuurlijk dat gesprek wat ik liever niet wil voeren.

"En, hoe is het met jou dan?"
- "Goed hoor en met jou?"
" Ja, ook. Werk je veel?"
- "Ja, best wel. En verder doe ik vooral veel journalistiekdingen weet je wel, niet veel meer."

En we praten over het dieptepunt van de yoghurtijsbranche in de winter en haar school en stage en waar ik nu woon enzo, terwijl ik me bedenk dat ik heus wel meer heb gedaan en doe, maar dat ik eigenlijk vooral geen zin heb om dat met iemand te delen die zeven maanden lang niks van zich laat horen. (Maar de taart is zo lekker en verder is het zo gezellig, dus ik blijf.)

De fijne dingen?

Een paar weken geleden besloot ik dat dit het jaar moet zijn waarin ik dingen voor elkaar krijg, waarin dingen logisch worden en waarin alles - of: veel - dus op z'n pootjes terecht komt. Nu is dat natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, vooral met wensen als 1) een leuke en uitdagende baan, 2) een artikel publiceren, 3) een grote Noors-Nederlands vertaling maken, 4) weten of ik in Oslo wil blijven of niet, MAAR ik begon met (kleine(re)) maanddoelen en stop nooit meer.


^
Ik kocht een bureau (en schreef nu al bijna meer artikelen dan heel vorig jaar bij elkaar).

Ik deed dingen voor de eerste keer, zoals het alleen in elkaar zetten van een ingewikkeld IKEA-meubel^, koekjes zonder suiker + melk + boter + ei bakken en eitjes pocheren.

Ik publiceerde een klein artikel in een clubblad waarbij ik sinds januari redacteur ben en sinds februari ben ik ook eindredacteur voor deze fijne website.


^
Ik kocht bloemen voor mezelf, twee keer al.

Ik verstuurde sollicitatiemails en pitches en kreeg positieve reacties en ben door naar ronde twee van een (zomer)baantje wat ik echt heel graag wil, dus hopelijk ga ik mijn "ontslag kunnen nemen bij de yoghurtijswinkel"-doel van februari binnenkort af kunnen vinken. Duimen mag.

+ Naast dat ik meer schreef dan vorig jaar, ontmoette ik ook al meer leuke nieuwe mensen en was ik meer sociaal én meer productief dan in elk geval mijn Oslo-maanden vorig jaar. En het is nog bijna lente ook - daarover schreef ik voor Nadelunch en het is echt waar hoor, maar ik moet eerst nog even brood bakken, kardemombroodjes maken, snowboarden, minder door m'n wekker heen slapen, interviewen en een vertaling maken voor ik een lentemaandlijstje schrijven mag.

Het is zo slecht nog niet, dat 2015. En fijne, kleine, uitvoerbare-maar-toch-ook-ietwat-uitdagende maanddoelen is bij deze mijn tip van het jaar voor jullie. Alsjeblieft, graag gedaan.