Nu en straks en morgen en later3.11.2015

Vanochtend stond er nog twee dagen per week KANTOOR in mijn agenda, met een roze streep eronder. Die heb ik vanavond allemaal doorgekrast en nu zijn mijn enige plannen voor de rest van de maand brood bakken en naar Amsterdam gaan en samen eten en fika en frietjes eten en een vliegtuig naar Stockholm om mijn lievelingsband te zien.

Er is geen geld meer en
ik schreef vandaag mijn laatste tips, morgen hoeft het niet meer en volgende week ook niet.

Natuurlijk was het te mooi om te denken dat alles wel meteen goed zou komen, natuurlijk doet het dat niet, natuurlijk moet ik eerst nog meer sollicitatiebrieven schrijven en natuurlijk kan ik gewoon weer op een doordeweekse avond laat naar bed en geen wekker zetten, want morgenvroeg hoef ik niet om half acht op de fiets te zitten om een bomvolle trein richting Amstel te halen en over te stappen op de metro en de hele dag te typen typen typen. Natuurlijk niet.

En natuurlijk weet ik dat alles goed komt, dat doet het altijd, maar natuurlijk nu nog niet ook al noemde ik Utrecht al een paar keer thuis, maar dat is het natuurlijk nog niet. Natuurlijk weet ik nog niet wat thuis is, natuurlijk huil ik nog bijna elke dag maar natuurlijk niet meer écht elke dag en natuurlijk smsen we nog en als ik kon zou ik nu terug naar Oslo verhuizen ja, natuurlijk.

Maar nu is stom en straks vast iets beter en morgen en later wordt gewoon oké,
vind ik. Toch? Ja, natuurlijk.